از شیر گرفتن نوزاد معمولاً کار ساده‌ای نیست زیرا جدای از شیر خوردن، کودک وابستگی‌هایی به مادر و آغوش او پیدا کرده است که به راحتی از آن دل نمی‌کند. بعضی از بچه‌ها به راحتی شیر خوردن را ترک می‌کنند اما برخی دیگر در دوره‌ای طولانی و با سختی‌های بسیار، راضی به خوردن غذاهای دیگر می‌شوند. برخی از اصول روان‌شناختی می‌تواند برای از شیر گرفتن کودک از شیر مادر موثر باشد.

مادران کودکان یک تا دو ساله معمولاً در جمع‌های خانوادگی سوالی دارند که از همه مادران می‌پرسند: «شما چطور او را از شیر گرفتید؟» اگر شما هم این مشکل را دارید و هنوز فرزند دلبندتان را از شیر نگرفته‌اید، توصیه‌های زیر را هم بخوانید.

1-از شیر گرفتن بچه وقت و صبر می‌خواهد

او از زمانی که پا به دنیا گذاشته، در آغوش مادر قرار گرفته و شیر او را خورده است. طبیعی است که به راحتی نمی‌تواند از آن دل بکند. پس بهتر است یک بازه زمانی چند هفته‌ای را برای ترک شیر، برای او در نظر بگیرید. در این دوران باید برنامه‌های ویژه‌ای تدارک ببینید زیرا بچه‌ها معمولاً پرخاشگر می‌شوند. آرامش خود را حفظ و سعی کنید رفتاری آگاهانه در برابر آن‌ها داشته باشید. اگر قرار باشد با اولین گریه و فریاد دوباره به او شیر بدهید، هیچ وقت موفق نخواهید شد.

2- پیش از آن که کودک را از شیر بگیرید، او را به غذا خوردن و نوشیدن مایعات با لیوان عادت دهید

این موضوع باعث می‌شود که برای ترک خوردن شیر مادر مجبور به تحمل سختی‌های غذا خوردن با قاشق و چنگال نشود. برای او سرویس غذاخوری جداگانه‌ای، با طرح‌های کودکانه و رنگ‌های شاد و تند بخرید.

به جای لیوان‌های شیشه‌ای هم که برای بچه‌ها خطرناک است، می‌توانید از قمقمه‌های رنگی پلاستیکی استفاده کنید. این وسایل حواس بچه‌ها را پرت و به دلیل جذابیت‌هایی که دارد، آن‌ها را به خوردن غذا و نوشیدن مایعات تشویق می‌کند.

3- به تدریج فاصله زمانی شیر دادن‌ها را بیشتر کنید

صبح‌ها وقتی کودک از خواب بیدار شد به او شیر دهید و نوبت بعدی را تا جایی که امکان دارد به تأخیر بیندازید. در این حالت خود به خود، تعدادی از دفعات شیردهی حذف می‌شود. البته باید این زمان را با خوراکی‌های مقوی و میوه‌ها پُر کنید. اگر گرسنه بماند حتماً باز هم به سراغ شما می‌آید.

4- اگر شاغل هستید و کودکتان عادت کرده است که در زمان و مکان خاصی شیر بخورد، باید حواستان به زمان باشد

در ساعت‌های شیردهی سعی کنید خود را مشغول نشان دهید در عوض کمی آب میوه یا یک لیوان شیر را برای نوشیدن در اختیار کودک بگذارید. بهتر است برای این کار نوشیدنی مورد علاقه او را انتخاب کنید تا با رغبت آن را بنوشد. اگر بیشتر اوقات در جای خاصی از خانه به او شیر می‌دادید، سعی کنید دکوراسیون خانه را تغییر دهید. با این کار چیزهایی که او را یاد شیر خوردن می‌اندازد از خاطرش می‌رود.

5- در برنامه‌های روزانه‌ی او تغییرهایی به وجود ورید

او را زمان بیشتری خارج از خانه نگه دارید تا در عادت‌های او تغییر ایجاد شود. کودک را بیشتر به خانه پدر و مادربزرگش یا به پارک ببرید. بچه‌ها در این سنین به راحتی با جایگزین‌ها کنار می‌یند پس سعی کنید روش‌ها و کارهای مناسبی را برایش در نظر بگیرید.

6- از همسرتان کمک بگیرید

از او بخواهید وقت بیشتری را با فرزندتان بگذراند. در دورانی که قصد دارید او را از شیر بگیرید، از پدر خانواده بخواهید به او غذا بدهد یا وقت‌هایی که شیر می‌خواهد، او را در آغوش بگیرد و بیرون از خانه ببرد. پدر می‌تواند شب‌ها فرزندتان را بخواباند و در کنار او باشد زیرا بسیاری از بچه‌ها عادت دارند با مکیدن سینه مادر خود به خواب بروند.

7- اگر امکان دارد، او را با پدر و مادربزرگش یا یکی از اعضای خانواده که با او صمیمیت بیشتری دارد، به مسافرت بفرستید

دور بودن او از فضای خانواده ممکن است خیلی از عادت‌های او را از سرش بیندازد. قبل از انجام این کار مطمئن شوید که او می‌تواند چند روز بدون شما و در محیطی غریب به راحتی زندگی کند. این امر در مورد برخی از بچه‌ها قابل اجرا نیست زیرا جدایی‌شان از پدر و مادر، حس بی اعتمادی را در آن‌ها به وجود می‌ورد.

8- در طول روز وقت بیشتری به کودکتان اختصاص دهید

او در تمام مدت شیر خوردن به بوی بدن مادر و صدای ضربان قلب او عادت کرده است؛‌ این عوامل به او آرامش می‌دهند. با او بازی کنید، او را در آغوش بگیرید، از او بخواهید در کارهای خانه به شما کمک کند.

مرتب تکرار کنید که او در حال بزرگ شدن است و باید بعضی از عادت‌هایش را ترک کند. در این حالت کمتر ضربه روحی می‌خورد و روابط مادر و فرزند هم دچار مشکل نمی‌شود.

9- در روش‌های سنتی، مادران موادی مانند فلفل را به نوک سینه خود می‌زدند تا کودک از خوردن شیر امتناع کند

بعضی از بچه‌ها چنان به شیر مادر وابسته‌اند که حاضرند تندی و تلخی را به جان بخرند اما دست از شیر خوردن برندارند. برای انجام این کار حتماً با متخصص اطفال مشورت کنید. داروهای گیاهی خواص و عوارضی دارند که ممکن است برای کودک شما مضر باشد.

10- سعی نکنید خود را بیمار و سینه‌تان را زخمی نشان دهید

با این کار کودک ناراحت می‌شود و ممکن است از وضعیت پیش‌آمده بترسد و وحشت کند. در این حالت نه تنها مشکلی حل نمی‌شود بلکه موضوع جدیدی به مشکلات خود اضافه کرده‌اید. بچه‌ها در دورانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، وابستگی‌های عاطفی شدیدی پیدا می‌کنند و این رفتار شما به آن‌ها صدمه می‌زند.

 استفاده از کپسول زیر زبانی چه موقع توصیه می شود آیا عوارض جانبی دارد یا نه ؟

قطعا منظور از کپسول های زیر زبانی قرص های نیزوگلیسرین می باشد. این قرص ها اگر در زیر زبان گذاشته شوند به سرعت جذب بدن می شود و خاصیت آنها این است که موجب اتساع موقت رگهای کرونر قلب می کردد . البته سایر رگهای بدن نیز ممکن است در اثر مصرف این قرصها به صورت موقت متسع شوند . اولا این قرصها صرفا باید در افرادی استفاده شود که با انجام آنژیوگرافی تنگی در عروق کرونر آنها به اثبات رسیده باشد و یا اینکه بر مبنای سایر مطالعات تشخیصی توسط پزشک متخصص قلب، بیماری در این عروق مسجل شده باشد. معمولا زمانی که درد قفسه سینه وجود دارد به منظور تسکین فوری درد و کاهش عوارض ناشی از آن مورد استفاده قرار می گیرد . بدیهی است درد قفسه سینه که به آنژین صدری موسوم است می تواند مقدمه سکته قلبی باشد و اگر بیمار در صورت بروز درد استراحت نماید و از این قرصها استفاده کند، علاوه بر تسکین درد و اضطراب با بهبود جریان خون قلب از بروز سکته قلبی جلوگیری می شود . چند نکته لازم است در اینجا اضافه شود اولا برخی از قرصهای ضد فشار خون ( از جمله کپسول آدالات ) که قبلا مورد استفاده قرار می گرفت ، نیز حاوی مایع بوده و مشاهده می شود که توسط برخی از بیماران و یا در بعضی از مراکز پزشکی با سوزن سوراخ شده و در زیر زبان چکانده می شود. هدف از این اقدام پایین آوردن فشارخون بودکه امروزه این روش منسوخ می باشد زیرا میزان کاستن فشار خون به این روش قابل کنترل نیست و ممکن است بیش از اندازه مورد نظر فشار خون کاهش یافته و زیان آور باشد . از طرفی دیگر در بیمارستانها داروهای بهتری بصورت تزریقی وجود دارد که به اندازه دلخواه فشار خون را تنظیم می نماید . نکته دیگر اینکه چون مصرف قرصهای زیر زبانی موجب اتساع موقت عروق مغز می شود ، این افراد در حین استفاده از قرصهای زیر زبانی ممکن است دچار سردرد و برافروختگی صورت شوند که در واقع جزء عوارض مصرف این دارو محسوب می گردد و بالاخره اینکه این داروها نیز ممکن است موجب کاهش فشار خون شده و لذا نباید خارج ازمقدار،و میزان مورد نظر پزشک معالج استفاده شود . اگر درد قفسه سینه بحدی است که به مصرف قرصهای بیشتری نیاز گردد، نشان دهنده این است که شدت بیماری در حدی است که احتیاج به مراقب پزشکی و حتی در صورت لزوم بستری در بیمارستان  می باشد. 

 آیا بیماری قلبی ممکن است خود را بصورت ناراحتی معده نشان دهد ؟

پاسخ این سئوال این است که بلی ممکن است بیماری عروق قلب (بیماریهای عروق کرونر ) بصورت درد معده خود را نشان دهد . دلیل این موضوع این است که درد در هر قسمتی از بدن بوسیله اعصاب به مغز منتقل می شود. اگر این دسته اعصاب که منتقل کننده درد می باشند با اعصاب محل دیگری دارای یک مسیر مشترکی باشند، درجریان انتقال عصبی ، تداخل پیش آمده و مغز قادر نیست محل دقیق آنها را از همدیگر تفکیک نماید . بنابراین اگر درد در ناحیه بالا و وسط شکم یعنی در روی معده وجود داشته باشد، باید دو نکته دیگر را در نظر گرفت: یکی اینکه آیا فرد دارای عوامل خطر ساز بیماری عروق قلب می باشد یا خیر ؟ مثلا" فرد سن بالا – وزن بالا – سابقه مصرف سیگار – کمی تحرک – چاقی شکم – سابقه خانوادگی –چربی خون- بیمار قند – فشار خون را دارد یا خیر ؟ نکته دیگر این است که دردهای قلبی که به ناحیه معده انتشار یافته اند دارای خصوصیات دردهای قلبی می باشند . یعنی اینکه با فعالیت بدنی افزایش می یابند( والبته با خوردن غذای زیاد هم این درد ها افزایش می یابد) و با مصرف داروهای معده تسکین نمی یابند ( بخصوص با مصرف شربت های آنتی اسید درد تسکین نمی یابد ). البته پزشکان محترم نیز هم باید به این نکته عنایت داشته باشند و هم اینکه با معاینه می توان آنها را از همدیگر تفکیک نمود . در هر صورت آنچه که مهم است اینکه با عنایت به فراوانی این بیماری در جامعه نباید این موضوع را از نظر دور داشت . زیرا همانطور یکه اشاره نمودم درصورتی که در قسمت تحتانی قلب ایسکمی( نرسیدن خون به ماهیچه قلب) و یا سکته قلبی در کار باشد، ممکن است خود را بصورت دردهای معده نشان دهد. 

 اصلاح شیوه زندگی :

بهبود روش زندگی برای جلوگیری از بیماریهای قلبی :
محققین معتقدند که با استفاده از غذای سالم و تصحیح عادات غذائی نادرست و بهبود روش زندگی میتوان از بیماریهای قلبی جلوگیری کرد .به این منظور توصیه میشود:
1- سبزیجات و میوه های تازه را در برنامه غذائی خود بگنجانید.
2- از خوردن چربی زیاد مخصوصاَ روغن نباتی جامد خودداری کنید.
3- بیشتر از غذاهای آب پز یا بخار پز شده استفاده کنید و از سرخ کردن غذاها خودداری کنید .

اگر منظور از تورم این باشد که ورم در اثر تجمع مایع در پا و شکم اتفاق افتاده باشد ، این امر ممکن است با بیماری قلبی ارتباط داشته باشد .

 توضیح  مسا له بدین ترتیب است که قلب در حکم پمپی است  که خون از جاهای مختلف بدن وارد آن میشود . در صورتیکه قلب سالم و قوی باشد همه آن مقدار خون را پمپ می نماید . اما اگر قلب به هر دلیلی ضعیف یا بیمار باشد قادر با انجام این کار نیست، و لذا فشار داخل قلب بالا می رود و همانطوریکه سد مانع از عبور آب می شود ، خون در قسمتهای قبل از قلب یعنی کبد ، شکم و اندامها تجمع می یابد . بعلت این تجمع مقداری از آب داخل خون بداخل نسوج بدن مثل پوست و داخل شکم نشت کرده  در نتیجه پاها و شکم متورم می شود . از خصوصیات این تورم آنستکه با فشردن انگشت گودی ایجاد می شود و برای مدتی اثر آن باقی می ماند و اصطلاحا آنرا " ادم گود و گدار می گوییم اینحالت مربوط به بیمارانی است که نارسایی پیشرفته قلبی  دارند   که در شکم و در داخل صفاق با همین مکانیسم مایع تجمع یافته و "آسبت " پیش می آید  که اصطلاحا گفته می شودشکم آب آورده .لازم به یاد آوری است که همه موارد تورم پا وشکم مربوط به بیماریهای قلب نبوده  بلکه نارسایی وریدها و یا نا رسایی کلیه وکبد   و تعداد زیادی از بیماریهای دیگر نیز ممکن است عامل ایجاد کننده ورم باشد که پزشکان محترم آنها را براحتی از همدیگر تشخیص می دهند .

اگرچه هنوز هیچ راه قطعی برای پیشگیری سرطان تخمدان شناخته نشده است، اما با تمرینات ورزشی دائمی و منظم عضلات لگن خاصره، شاید در مجموع بتوان خطر را کاهش داد.
مطالعات نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان تخمدان در بیمارانی که قرص‌های ضد بارداری خوراکی مصرف کرده‌اند، به نسبت کسانی که از سایر انواع داروهای ضد بارداری استفاده نموده‌اند، کمتر بوده است، به ‌طوری که مصرف این قرص‌ها تنها روش توصیه‌شده پیشگیری سرطان تخمدان دارویی برای این نوع سرطان است و بایستی با این هدف توصیه شود.
در تحقیقات اخیر مشخص شده در زنانی که موتاسیون ژن‌های BRCA 2 و BRCA 1 (مربوط به سرطان سینه و تخمدان) دیده می‌شود، خارج کردن تخمدان‌های سالم با جراحی می‌تواند به‌طور چشمگیری خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش دهد.
حاملگی در سنین پایین، شیردهی و بستن لوله‌های رحمی نیز شانس ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می‌دهند.
علایم بیماری سرطان تخمدان

احتمالاً در مراحل اولیه، نامنظمی عادت ماهیانه بیمار را وادار می‌کند به پزشک مراجعه نماید. که ممکن است یکی از علائم بیماری سرطان تخمدان باشد. به موازات افزایش رشد تومور و حجم آن، علایم فشاری بروز می‌کند که شامل تکرر ادرار، درد لگنی، یبوست و پس از مدتی تورم شکم می‌باشد. درد حاد شکم در اثر خونریزی و یا پارگی و پیچ‌خوردگی تومور ممکن است ایجاد شود. اگر تومور به بافت‌های خارج از لگن و قسمت‌های بالایی شکم متاستاز دهد، ممکن است باعث ایجاد علایم گوارشی نظیر تهوع، سوزش سردل، نفخ شکم، سیری زودرس، کاهش وزن و بی‌اشتهایی شود. در مراحل نهایی بیماری سرطان تخمدان، شایع‌ترین علایم، درد و تورم شکم می‌باشد اما تنها درد شکمی است که احتمالاً بیمار را به جستجوی یک تشخیص مجبور می‌کند. خونریزی‌های نامنظم از دستگاه تناسلی ممکن است همراه با هر یک از انواع تومورهای تخمدان دیده شود و گاهی ممکن است اولین شکایت بیمار باشد. زنان مبتلا پس از یائسگی ممکن است خونریزی داشته باشند که به‌صورت خونریزی نامنظم یا خونریزی شدید آشکار می‌شود.
پس می‌توان علائم بیماری سرطان تخمدان را به صورت زیر فهرست کرد:
» احساس سنگینی لگن خاصره
 » دردهای خفیف در ناحیه پایین شکم
 » خونریزی واژینال
 » افزایش یا کاهش وزن
 » قاعدگی غیرطبیعی
 » درد بی‌دلیل ناحیه پشت که با گذشت زمان افزایش پیدا می‌کند
 » افزایش اندازه دور شکم
» علایم معده‌ای- روده‌ای که عبارتند از:
 » سوء هاضمه
 » بی‌اشتهایی
 » تهوع و استفراغ
 » نفخ و تجمع گاز در معده و روده
 » ناتوانی از خوردن میزان همیشگی غذا
» سایر علایمی که ممکن است به همراه این بیماری دیده شوند عبارتند از:
 » افزایش دفعات دفع ادرار
 » رشد موهای زاید

توجه: این علایم تا آخرین مراحل پیشرفت بیماری ظهور نمی‌کنند.
اگر علائم سرطان تخمدان در شما وجود دارد، پزشک خود را در جریان بگذارید. همچنین اگر سن شما بیش از ۴۰ سال است و به تازگی معاینه لگن خاصره و آزمایش پاپ ‌اسمیر را انجام نداده‌اید، حتما به پزشک خود مراجعه کنید (به همه زنان بالاتر از ۲۰ سال توصیه می‌شود که به صورت منظم آزمایش پاپ‌ اسمیر و معاینات لگنی را انجام دهند).

مفاهیم پایه

نشانه‌های هشدار دهنده ابتلای احتمالی به سرطان

الکساندار و شوهرش که ساکن شهر نیویورک هستند، هر روز ویتامین E مصرف می کنند. گزارهاشیی را که الکساندرا در مورد ویتامین E خوانده است، همگی نشان از این دارند که این ویتامین ممکن است شخص را در برابر بیماریها حفظ کند. به عنوان مثال، در مطالعه‌ای که بر روی 11000 نفر از افراد 65 ساله و بالاتر توسط موسسه ملی سالخوردگی صورت گرفت، نشان داده شد، در افرادی که ویتامین E مصرف می کردند، خطر مرگ در اثر بیماری قلبی 41 درصد کمتر از افرادی است که ویتامین E مصرف نمی کردند. دیگر مطالعات حکایت از آن دارند که ویتامین E ممکن است در پیشگیری از تصلب شرائین کمک کننده باشد. این ویتامین احتمالا قادر به محدود کردن آسیبهای ناشی از استعمال سیگار، تقویت دستگاه ایمنی، تخفیفی علائم ناشی از آرترین و به تاخیر انداختن اثرهای مخرب بیماریهای استحاله‌ای اعصاب مانند آلزایمر و پارکینسون است.

اما بیشتر مردم، مقادیر کافی از این ویتامین را از راه غذا دریافت نمی دارد. اساسا مشخص شده است که مقادیر مورد نیاز از این ویتامین که می تواند نقش حفاظتی برای انسان در برابر بیماریها داشته باشد، بسیار بیشتر از مقداری است که مردم از راه مواد غذای دریافت می‌دارند. در هر صورت، حتی اگر نیمی از یافته‌های مربوط به آثار مفید ویتامین E در ادامه تحقیقات ثابت شود، می توان حقیقتا این ویتامین را معجزه سلامتی نامید. در اینجا برخی از جنبه‌های مفید این ویتامین برای سلامت انسان اشاره می‌شود.

ویتامین E و تقویت دستگاه ایمنی

مردی برای اصلاح سر و صورتش به آرایشگاه رفت. در بین کار گفتگوی جالبی بین آنها در گرفت. آنها در رابطه به موضوعات و مطالب مختلف صحبت کردندو وقتی به موضوع خدا رسید، آرایشگر گفت : “من باور نمیکنم خدا هم وجود داشته باشد” . مشتری پرسید:  “چرا باور نمیکنی؟” آرایشگر جواب داد: “کافیست به خیابان بروی تا ببینی چرا خدا وجود ندارد، به من بگو اگر خدا وجود داشت این همه مریض می‌شدند؟ بچه‌های بی سرپرست پیدا میشد؟ اگر خدا وجود میداشت نباید درد و رنجی وجود داشت. نمیتوانم خدای مهربانی را تصور کنم که اجازه میداد این همه درد و رنج و جود داشته باشد.”
مشتری لحظه ای فکر کرد اما جوابی نداد. چون نمیخواست جر و بحث کند. آرایشگر کارش را تمام کرد و مشتری از مغازه بیرون رفت.
به محض اینکه از مغازه بیرون آمد مردی را دید با موهای بلند و کثیف و به هم تابیده و ریش اصلاح نکرده ظاهرش کثیف و به هم ریخته بود.مشتری برگشت و دوباره وارد آرایشگاه شد و به آرایشگر گفت: “میدانی چیست! به نظر من آرایشگر‌ها هم وجود ندارند! ” آرایشگر گفت: “چرا چنین حرفی میزنی؟ من اینجا هستم. من آرایشگرم، همین الان موهای تو را کوتاه کردم. ”مشتری با اعتراض گفت: ” نه. آرایشگرها وجود ندارند، چون اگر وجود داشتند. هیچکس مثل مردی که بیرون است. با موهای بلند و کثیف و ریش اصلاح نکرده پیدا نمیشد.” آرایشگر:  “نه بابا! آرایشگرها وجود دارند، موضوع این است که مردم به ما مراجعه نمیکنند.
”مشتری تائید کرد: “دقیقاً نکته همین است،
خدا هم وجود دارد! فقط مردم به او مراجعه نمیکنند و دنبالش نمیگردند، برای همین است که این همه درد و رنج در دنبا وجود دارد!”

زندگینامه قاله مه ره

«اسم من قادر عبدالله زاده است. اهل روستای "کولیجه"، از توابع شهرستان "بوکان" هستم. ۹۳، ۹۴ سالی سن دارم. "شیخ محمد"، شیخ منطقه بُرهان لقب "قاله مه‌ره" (قادر آرام) را به من داد. از ۱۱ سالگی "شمشال" نواختم، و هرگز این ساز فلزی زرد رنگ را از خودم دور نکرده‌ام.»


 «شمشال» همان نی‌لبک فلزی است، که در سطح آن شش سوراخ وجود دارد و یکی از ساز‌های اصیل و قدیمی در منطقه «کردستان» است. شمشال، در شمار ساز‌های بادی فلزی برنجی قرار می‌گیرد و از لحاظ نوع صدا و وسعت در زمره ساز‌های بَم با طنین خاص خود است. این ساز از « مِسوار» که آلیاژی زرد رنگ است و از آن برای ساخت سماور‌های قدیمی زغالی استفاده می‌شده، ساخته می شود.


صدای ساز «قاله مه‌ره»، نخستین آهنگ

شیوه نوازندگی این ساز هم کاملاً تحت تاثیر وضعیت جغرافیایی منطقه «کردستان» است که طبیعتی کوهستانی و پستی- بلندی‌های بسیار دارد. نوع نوازندگی این ساز کاملاً پرشور و هیجان با صداهای قوی و ضعیف مکرر و تکرارهای متوالی است.
 «قاله مه‌ره»، با قدی حدود ۱۶۵ سانتی متر، دست‌های پینه بسته، مو‌های سفید، چهره‌ای آرام و صبور دارد. چهره ای که کمتر از سنش نشان می ‌دهد. او سازش را که بیش از ۱۳۰ تا ۱۴۰ سال قدمت دارد از یک «سیّد» خریده است. سازی که روزها آن را زیر آستین لباس کردیش می‌گذارد و شب‌ها آن را زیر بالش

او می‌ گوید: «عاشق شِمشال سید شده بودم. چند بار رفتم پیشش و بهش پیشنهاد خرید شِمشالش را دادم ولی قبول نکرد. پس از مدتی مریض شد و مرد. من هم شِمشالش را از پسرش با یک رأس گوسفند که آن زمان ۵ قِران قیمت داشته معاوضه کردم.»

 پدر، پدربزرگ و برادران قاله مه‌ره هم از نوازندگان برجسته و مشهور شِمشال بوده اند؛ ولی او می‌گوید که هیچ‌کس استاد او نبوده و ساز زدن را به او یاد نداده است. قاله مه‌ره خدا را استاد خود می ‌داند. آهی می ‌کشد و درحالی که اشک در چشمانش جاری شده، می‌ گوید:«همه چیز از یک خواب شروع شد. فصل پاییز بود. بچه بودم، مهمانی یکی از فامیل ‌هایم دعوت شده بودیم. برادرم و دو نفر دیگر از بستگانم شِمشال می ‌زدند. می ‌خواستم شِمشال بزنم، ولی مثل آن ها نمی ‌توانستم. آن ها هم مرا بیرون کردند و من هم گریه کنان به سمت یه خونه گِلی دویدم و تا اون جایی که ‌تونستم گریه کردم و همون جا خوابم برد. یک نفر اومد تو خوابم و بهم گفت: «عبدالقادر، عبدالقادر، پاشو، از بس گریه کردی حوصله خدا رو هم سر بردی، برو و شِمشال بزن.»

او ادامه می‌دهد: «وقتی از خواب بیدار شدم، شروع کردم به نواختن شِمشال. دیگه قادر دیروز نبودم و کسی حریف من نبود.»

 خانه یک طبقه قاله مه‌ره، در کوچه‌ای بُن بست و خاکی، در حاشیه شهر قرار دارد. او هر روز صبح از ساعت ۹، با عصایی که در دست دارد به خیابان «کهنه»، شهر «بوکان»، که جنوبی ‌ترین شهر استان «آذربایجان غربی» است می ‌رود و تا ظهر به گشت زنی در خیابان ‌های اطراف خانه‌اش می‌پردازد و شِمشال می ‌زند.

قاله مه‌ره

عصر‌ها نیز به قهوه خانه‌های «ملا عباس»، «ره‌حمانه چوُر» و «حاجی محمد» که در میدان کوچکی که در آن گندم و جو خرید و فروش می ‌کنند، می ‌رود و برای مردمی که اکثر آن ها بیشتر از ۵۰ سال سن دارند ساز می ‌زند.

 «محمد اَمین»، پیرمرد ۶۷ ساله که در قهوه خانه نشسته، از طرفداران پر و پاقرص قاله مه‌ره است. او در حالی که چای می‌ خورد‏‏‏، می ‌گوید:«هم قاله مه‌ره را دوست دارم و هم سازش را. آدم خیلی مهربانی است؛ هر نوع ترانه‌ای اَزش درخواست کنی جواب رد نمی‌دهد و آن را با مهربانی هر چه تمام ‌تر می ‌زند.»

صدای ساز «قاله مه‌ره»، آهنگ دوم

شاگرد قهوه‌خانه «ملا عباس» هم می‌گوید: «با این که آدم ساکتیه ولی هنوز از شوخ طبعی نیفتاده. تو این قهوه خونه‌ها ساز می ‌زنه و مردم برایش پول جمع می‌ کنند. هر دفعه که میاد این جا ۵، ۶ هزار تومان بهش کمک می‌ کنند. البته گاهی وقت‌ها آدم‌های دست و دل بازی پیدا می‌شن که ۱۰ تا ۲۰ هزار تومان براش جمع می ‌کنند.»

 قاله مه‌ره دوران نوجوانی و جوانی چوپان بوده ولی بقیه عمرش را برای مردم کوچه و بازار شِمشال زده است و تنها راه کسب درآمدش هم نی زنی است و از این راه امرار معاش می‌کند. او حتی روز‌های جمعه به غار «سهولان» که در فاصله ۳۵ کیلومتری «بوکان» و در نزدیکی «مهاباد» است می‌رود تا ساز بزند و پول دربیاورد.

 او بعضی از روز‌های هفته هم برای ساز زدن و کسب درآمد سری به شهرهای اطراف می‌زند. مثلاً با طی کردن مسیر ۵۵ کیلومتری خود را به «مهاباد» می‌رساند و یا مسیری ۳۵ کیلومتری را طی می‌کند تا به «سقز» برسد و در خیابان‌ های اصلی ساز بزند و پول جمع می‌کند.

 قاله مه‌ره در بسیاری از مناطق کردنشین از شهرت بسیار برخوردار است و بسیاری مثل خانم «علوی» ازاهالی «سقز» که ۴۵ سال دارد « عاشق سازش» هستند و یا مثل «کاروان» ۱۹ ساله نَفَس او را با این سن و سال «معجزه» می دانند.

 «عابد» ۳۰ ساله هم که صاحب استریو «ژینو» در «بوکان» است و ۱۱ کلیپ تصویری از او دارد معتقد است هیچ کس قدر قاله مه‌ره را نمی داند.
او می‌گوید: «ما مرده پرستیم. بعد از مردنش براش سالگرد مرگ و کنگره یادبود برگزار می‌کنند که فایده‌ای ندارد.»

 البته در بین کردها کسانی هم هستند مثل «صبا» ۱۸ ساله و یا «مینا» ۲۶ ساله از اهالی «کرمانشاه» که اسم قاله مه‌ره به گوششان نخورده است و یا کسانی هم هستند مثل زینب ۴۰ ساله که ساکن «مهاباد» است و تصور می‌کند قاله مه‌ره مرده است. او با تعجب می‌گوید: «خدا رحمتش کند‏، مگه نمرده؟»

سازی که پررو شده

قاله مه‌ره

قاله مه‌ره تنها همدم و دوست خود را «شمشالش» معرفی می‌کند و به شوخی می ‌گوید: «همیشه با هم خوابیدیم. از بچگی با هم بزرگ شدیم. گاهی وقت‌ها با هم صحبت می ‌کنیم و گپ می‌ زنیم. هر چی از دهنش در بیاد می ‌گه. یه حرف‌هایی می ‌زنه که آدم تعجب می‌ کنه. خیلی هم پررو شده.»

 البته قاله مه‌ره، ۱۷ سال است که ازدواج کرده و حاصل ازدواجش دو پسر دوقلوی ۱۶ ساله به نام ‌های «احمد» و «محمد» است. پسرهایی که هر دو ترک تحصیل کرده و در بازار مشغول کار هستند. کار محمد تعمیر دوچرخه‌ است و احمد نیز در مغازه دکوراسیون وسایل منزل مشغول است. پسرهایی که هیچ کدام راه پدرشان را ادامه نداده ‌اند.د محمد می ‌گوید: «نه من و نه برادرم هیچ‌وقت دوست نداشتیم که شمشال یاد بگیریم.»
احمد هم به همین جمله بسنده می ‌کند و در حالی که با عجله به سر کار می‌رود، می ‌گوید: «هر چقدر ساز بزنیم مثل پدرمون که استاد نمی‌شیم.»

 قاله مه‌ره، با آن که سواد خواندن و نوشتن ندارد ولی دریایی از موسیقی غنی کردستان را در سینه‌‌اش حفظ کرده است. او، بیشتر آهنگ ‌های ترانه‌هایش را خودش درست می ‌کند. داستان ‌های عاشقانه و منظومه ‌های حماسی کردستان خمیر مایه آهنگ ‌های او هستند. او می ‌گوید که بیش از ۱۷۰ «مقام» را حفظ کرده‌ام. گرچه تعداد بیشتری را می ‌دانستم ولی الان نمی ‌توانم بزنم.

 مقام یا ترانه، از انواع شیوه‌های موسیقی کردی است. مهم‌ ترین ویژگی این آواز کردی، توجه به سوز درون، شکایت و زاری است و با موسیقی مقامی عرب، ایرانی و ترک (خاورمیانه) تفاوت زیادی دارد.

 قاله مه‌ره در بین ترانه هایی که می‌زند خود ترانه «کانبی خواز» را خیلی دوست دارد. کانبی خواز، اسم مردی به نام «کانبی فَقِه وَیسه» بوده که در یک نبرد رویارو با «احمد خان نامی» ، از ارباب ‌های «مراغه» هر دو به دست یکدیگر کشته می ‌شوند. گفته می ‌شود که این بیت را زنی به نام «خواز» که خواهر کانبی بوده، سروده است.

موزه اربیل

آوازه و شهرت زیاد قاله مه‌ره باعث شده هر از چند گاهی به مناسبت‌ های گوناگون و برای اجرای برنامه‌های مختلف از جمله یادواره بمباران شیمیایی «سردشت» و «حلبچه»، یادبود قرباینان «اَنفال» (کشتار بیش از ۱۵۰ هزار کرد به دست رژیم بعث در کردستان عراق)، بزرگداشت هفته معلم، اجرای ساز‌های محلی در کردستان ایران و عراق به مراسم‌ های مختلف دعوت شود و سفر‌هایی را به نقاط مختلف ایران داشته باشد.

 سفرهایی که لوح‌ های تقدیر زیادی هم برایش به همراه داشته است. لوح‌ هایی که با ۸ تا از آن ‌ها که حاشیه ‌های فلزی و چوبی دارند دیوار اتاق خوابش را تزئین کرده است.

 قاله مه‌ره حتی چهار سال پیش، به گفته خود به دعوت «جلال طالبانی» رئیس جمهور کنونی عراق، ۲۰ روز به کردستان عراق رفته بود تا در آن جا ساز بزند. او یک بار هم برای اجرای برنامه‌ای به مناسبت یادبود سال‌مرگ «حسن زیرک»، خواننده مشهور بوکانی، از طرف کرد‌های ایرانی به کشور «آلمان» دعوت شده بود که به گفته خود، دولت وقت ایران اجازه خروج از کشور را به او نداد و در غیاب او، جایزه بهترین نوازنده ساز سنتی را به او هدیه دادند.

 او با اشاره به تابلو‌های روی دیوار خانه‌اش از جمله تابلویی که امضای رئیس «دانشگاه ایلام» زیر آن است و به مناسبت اولین یادمان بمباران شیمیایی «حلبچه» در سال ۷۹ به او داده شده و یا کسب عنوان برتر در اجرای ساز‌های محلی در جشنواره‌ های مختلف از جمله «صدا و سیمای مهاباد» و جایزه ویژه «اَنفال» در «سلیمانیه» عراق، می‌گوید: «تمام اجراهای من موفقیت آمیز بوده و همیشه اول شدم. الان هم با این که پیر هستم، دندان هایم افتاده است و توانایی سابق را ندارم، ولی دست از نوازندگی برنداشتم.»
 قاله مه‌ره

او که مرتب می ‌گوید توانایی گذشته را ندارد با هیجان خاصی خاطره‌ای را از سال های دورش که قرآن را با سازش میزده و با خیلی از ملاها سر همین مساله در افتاده تعریف می‌کند.

 «جلسه‌ای با حضور ۴۴ ملّای تازه کار که اجازه ملا بودن رو از «ملا کریم شهریکندی»، «ملا جلال شفیعی»، «ملا سید وهاب حاجی گه‌ره»، «ملا کریم حاجی ره‌خایه»، «ملا محمد هه‌به‌کی» و «ملا احمد»، می‌گرفتن برگزار می‌شد و در آن قرآن و مولود نامه می‌خوندن، من هم کلمه به کلمه‌‌ی قرآن رو بدون اشتباه با شِمشالم می‌نواختم.»

 او ادامه می‌دهد: «خدا، ملّا جلال شفیعی را بیامرزد؛ او همیشه از من تعریف می‌کرد و می‌گفت "سبحان الله، عجب توانایی داری. تعجب می‌کنم که چطور بدون راهنمایی هیچ استادی، کلمات قرآن را با شِمشالت می‌نوازی."»
لحن صدایش آرام‌تر می‌شود و می‌گوید: «من اینطور بودم. الانم توانایی گذشته را ندارم و بی ‌طاقت هستم؛ از خدا می‌ خوام که ذلیل و بیمار نشم تا همیشه بتوانم شمشال بزنم.»

قاله مه‌ره، وصیت کرده است که بعد از مرگش شِمشالش را که بیش از ۸۰ سال است با او زندگی کرده، به موزه شهر «اَربیل» در کردستان عراق هدیه دهند.

بیماری سِل و خیابان کهنه
قاله مه ره در خیابان «کهنه» بوکان کنار دو دستفروش نشسته و ساز می‌زند. صدای سازش در هیاهوی بازار شلوغ خیابان «کهنه»، کمتر به گوش می‌رسد. نگاه‌ های مردم هم زودگذر و آنی است و کسی به صدای سازش گوش نمی ‌دهد. مردم به نشانه کمک و همدردی پولی به او می‌ دهند و زود رد می‌ شوند.

او می‌ گوید: «فقط زمانی که عاشق بودم و حال و هوای جوانی در سر داشتم در خلوت، حرف ‌های عاشقانه‌ای که در دل داشتم را با شِمشالم بیان می ‌کردم و فقط برای خودم شِمشال می‌زدم؛ وگرنه همیشه برای مردم شِمشال نواخته ام.»

 قاله مه‌ره حدود ۲ هزار تومان پولی را که به قول خودش از راه حلال بدست آورده جمع می ‌کند. سیگار وینستونش را روشن می‌کند و حرف‌ هایش را ادامه می دهد: «یک روز مریض شدم و در بیمارستان شهرستان مراغه در ۲۰۰ کیلومتری بوکان بستری شدم. دکتر بهم گفت که بیماری "سِل" داری و دیگه نباید ساز بزنی؛ من هم حرف دکتر رو گوش ندادم و از اون موقع هیچ‌ وقت سازم رو از خودم دور نکردم.»

 او معتقد است که با مرگش صدای شِمشال نیز با او دفن می ‌شود و می ‌میرد.
قاله مه‌ره

«عزیز شاهرخ»، خواننده مشهور کردستان، که یکبار قاله مه‌ره را به خانه‌اش دعوت کرده و برنامه‌ای دو نفره را اجرا کرده‌اند، حرف قاله مه‌ره را قبول دارد. او می ‌گوید: «تکنوازیش عالی است. کسی مثل او نمی ‌تواند شمشال بنوازد و در کار خود استادی تمام عیار است.»

 شاهرخ، ترانه‌ای که با قاله مه‌ره اجرا کرده است را لابلای صد‌ها نواری که در استریو خودش (استریو شاهرخ) دارد، پیدا می‌کند و آن را پخش می‌کند. او قاله مه‌ره را آدم رنج دیده‌ای می ‌داند که در زندگی با کمبود‌های زیادی مواجه بوده است.

 «سالار ماملی» هم که از دف نوازان مشهور مهاباد است درباره قاله مه‌ره می‌گوید: «هیچ سازمان هنری نیست که از این آدم حمایت کند. مردم عادی هم ارزش بالای این ساز رو درک نمی ‌کنند.»

 او که بی‌سوادی قاله‌ مه‌ره را هم بی‌تاثیر نمی‌ داند، می‌ گوید: «اگر سواد داشت حداقل خودش می ‌توانست کتابی در مورد شمشال بنویسد و آن را جاودانه کند تا از بین نرود.»

قاله مه‌ره در حالی که سازش را در پارچه‌ای گلدار تیره می ‌پیچاند و آن را زیر بغلش می ‌گذارد، از کنار دستفروش‌ هایی رد می‌شود که عکس او را به قیمت ۵۰۰ تومان می‌ فروشند. او می ‌گوید: «این جا رو ترک می ‌کنم و می‌ رم یه جای دیگه ساز بزنم تا حرف ‌هایی که در دل دارم رو برای مردمم بزنم.»