ظهر یک روز سرد زمستانی، وقتی امیلی به خانه برگشت، پشت در پاکت نامه ای را دید که نه تمبری داشت و نه مهر اداره پست روی آن بود. فقط نام و آدرسش روی پاکت نوشته شده بود. او با تعجب پاکت را باز کرد و نامه ی داخل آن را خواند: «امیلی عزیز، عصر امروز به خانه تو می آیم تا تو را ملاقات کنم. با عشق، خدا»

امیلی همان طور که با دست های لرزان نامه را روی میز می گذاشت، با خود فکر کرد که چرا خدا می خواهد او را ملاقات کند؟ او که آدم مهمی نبود. در همین فکرها بود که ناگهان کابینت خالی آشپزخانه را به یاد آورد و با خود گفت: «من که چیزی برای پذیرایی ندارم! » پس نگاهی به کیف پولش انداخت. او فقط 5 دلار و 40 سنت داشت. با این حال به سمت فروشگاه رفت و یک قرص نان فرانسوی و دو بطری شیر خرید. وقتی از فروشگاه بیرون آمد، برف به شدت در حال بارش بود و او عجله داشت تا زود به خانه برسد و عصرانه را حاضر کند. در راه برگشت، زن و مرد فقیری را دید که از سرما می لرزیدند. مرد فقیر به امیلی گفت: « خانم، ما خانه و پولی نداریم. بسیار سردمان است و گرسنه هستیم. آیا امکان دارد به ما کمکی کنید؟ »

امیلی جواب داد: «متاسفم، من دیگر پولی ندارم و این نان ها را هم برای مهمانم خریده ام.»

مرد گفت: «بسیار خوب خانم، متشکرم» و بعد دستش را روی شانه همسرش گذاشت و به حرکت ادامه دادند. »

همان طور که مرد و زن فقیر در حال دور شدن بودند، امیلی درد شدیدی را در قلبش احساس کرد. به سرعت دنبال آنها دوید: «آقا، خانم، خواهش می کنم صبر کنید.» وقتی امیلی به زن و مرد فقیر رسید، سبد غذا را به آنها داد و بعد کتش را درآورد و روی شانه های زن انداخت.

مرد از او تشکر کرد و برایش دعا کرد. وقتی امیلی به خانه رسید، یک لحظه ناراحت شد چون خدا می خواست به ملاقاتش بیاید و او دیگر چیزی برای پذیرایی از خدا نداشت. همان طور که در را باز می کرد، پاکت نامه دیگری را روی زمین دید. نامه را برداشت و باز کرد: «امیلی عزیز، از پذیرایی خوب و کت زیبایت متشکرم، با عشق، خد »

امروز صبح که از خواب بیدار شدی،نگاهت می کردم؛و امیدوار بودم که با من حرف بزنی،حتی برای چند کلمه،نظرم را بپرسی یا برای اتفاق خوبی که دیروز در زندگی ات افتاد،از من تشکر کنی.اما متوجه شدم که خیلی مشغولی،مشغول انتخاب لباسی که می خواستی بپوشی.

وقتی داشتی این طرف و آن طرف می دویدی تا حاضر شوی فکر می کردم چند دقیقه ای وقت داری که بایستی و به من بگویی:سلام؛اما تو خیلی مشغول بودی.یک بار مجبور شدی منتظر بشوی و برای مدت یک ربع کاری نداشتی جز آنکه روی یک صندلی بنشینی. بعد دیدمت که از جا پریدی.خیال کردم می خواهی با من صحبت کنی؛اما به طرف تلفن دویدی و در عوض به دوستت تلفن کردی تا از آخرین شایعات اخیر شوی. تمام روز با صبوری منتظر بودم.با اونهمه کارهای مختلف گمان می کنم که اصلاً وقت نداشتی با من حرف بزنی.

متوجه شدم قبل از ناهار هی دور و برت را نگاه می کنی،شاید چون خجالت می کشیدی که با من حرف بزنی،سرت را به سوی من خم نکردی. تو به خانه رفتی و به نظر می رسید که هنوز خیلی کارها برای انجام دادن داری.بعد از انجام دادن چند کار،تلویزیون را روشن کردی.

نمی دانم تلویزیون را دوست داری یا نه؟ در آن چیزهای زیادی نشان می دهند و تو هر روز مدت زیادی از روزت را جلوی آن می گذرانی؛ در حالی که درباره هیچ چیز فکر نمی کنی و فقط از برنامه هایش لذت می بری...باز هم صبورانه انتظارت را کشیدم و تو در حالی که تلویزیون را نگاه می کردی،شام خوردی؛ و باز هم با من صحبت نکردی. موقع خواب...،فکر می کنم خیلی خسته بودی. بعد از آن که به اعضای خانواده ات شب به خیر گفتی ، به رختخواب رفتی و فوراً به خواب رفتی.اشکالی ندارد.احتمالاً متوجه نشدی که من همیشه در کنارت و برای کمک به تو آماده ام.

من صبورم،بیش از آنچه تو فکرش را می کنی.حتی دلم می خواهد یادت بدهم که تو چطور با دیگران صبور باشی.من آنقدر دوستت دارم که هر روز منتظرت هستم.منتظر یک سر تکان دادن،دعا،فکر،یا گوشه ای از قلبت که متشکر باشد.

خیلی سخت است که یک مکالمه یک طرفه داشته باشی.خوب،من باز هم منتظرت هستم؛سراسر پر از عشق تو...به امید آنکه شاید امروز کمی هم به من وقت بدهی.

آیا وقت داری که این را برای کس دیگری هم بفرستی؟ اگر نه،عیبی ندارد،می فهمم و هنوز هم دوستت دارم. روز خوبی داشته باشی...

دوست و دوستدارت:خدا

پيش از اينها فکر مي کردم که خدا

خانه اي دارد کنار ابرها

مثل قصر پادشاه قصه ها

مادر پسر ناپدید شده: شوهر مرده ام به خوابم آمد و گفت پسرمان را کشته           قتل پسر روستایی ۲۵ ماه پس از ناپدید شدنش با اعتراف عامل جنایت در خواب مادر مقتول فاش شد.

قتل پسر روستایی ۲۵ ماه پس از ناپدید شدنش با اعتراف عامل جنایت در خواب مادر مقتول فاش شد. دی ماه سال ۸۸ خانواده پسر ۲۴ ساله ای به نام میلاد با مراجعه به پلیس آگاهی نوشهر از ناپدید شدن مرموز او خبر دادند. آنها در شکایت خود گفتند ما ساکن یکی از روستاهای اطراف نوشهر هستیم. میلاد سه روز قبل از خانه خارج شد و دیگر باز نگشت به دلیل مرموز بودن غیبت او به ماجرا مشکوک شده و به پلیس مراجعه کردیم پس از این شکایت ماموران پلیس آگاهی تحقیقات در این زمینه را آغاز کرده اما هیچ سرنخی از سرنوشت پسر ناپدید شده به دست نیامد.   با گذشت حدود ۲۵ماه از ناپدید شدن میلاد، مادرش با مراجعه به کارآگاهان پلیس آگاهی گره از معمای این پرونده مرموز باز کرد. او به ماموران گفت اواخر سال ۸۹ همسرم به دلیل بیماری فوت کرد. دو شب قبل او به خواب من آمد و مدعی شد میلاد را کشته و جسد او را در چاه خانه مان انداخته است. به همین خاطر احتمال می دهم ادعای او در خواب واقعی بوده و پسرمان به قتل رسیده باشد.   پس از این ادعا تیمی از کارآگاهان همراه امدادگران آتش نشانی راهی محل شده و به بررسی چاه پرداختند. پس از ساعت ها عملیات سرانجام بقایای جسد یک انسان از داخل چاه خارج و با توجه به اینکه غیرقابل شناسایی بود برای انجام آزمایش های لازم به پزشکی قانونی منتقل شد. هم اکنون تحقیقات در رابطه با این پرونده در اداره آگاهی نوشهر ادامه دارد.

لوییس آنتونیو آ گرو که در کشور کوبا زندگی می‌کند به خاطر این اقدامش بسیار معروف شده است.         صورت وی در حال حاضر دارای 300 سوراخ می‌باشد...

لوییس آنتونیو آ گرو که در کشور کوبا زندگی می‌کند به خاطر این اقدامش        بسیار معروف شده است.         صورت وی در حال حاضر دارای 300 سوراخ می‌باشد.        بعضی از این سوراخ‌ها در قسمت‌های بسیار حساسی از صورت وی قرار گرفته است.